As células nai e o cáncro

Os transplantes de células nai son utilizados para repoñer a medula ósea que foi destruída polo cancro ou destruída pola quimioterapia e/ou a radiación usada para tratar o cancro.

O transplante de células nai pode ser parte importante do tratamento dalgúns cancros, como: certas leucemias,  mieloma múltiple e algúns  linfomas. Leste funciona da seguinte maneira: as doses altas de quimioterapia (ás veces xunto con radiación), son máis efectivas que as doses estándares para eliminar as células  cancerosas. Con todo, as altas doses tamén poden eliminar todas as células nai e facer que a medula ósea deixe de producir por completo as células sanguíneas que son necesarias para vivir. Neste caso é cando levan a cabo os transplantes de células nai. As células  nai  trasplantadas substitúen as células nai do corpo despois de que a medula ósea e as súas células nai foron destruídas polo tratamento. Este transplante
permite que os médicos usen doses moito máis altas de quimioterapia para tratar de eliminar todas as células  cancerosas.

Ademais de substituír ás células nai, o transplante de células nai provenientes doutra persoa tamén pode axudar a través doutros medios para tratar certos tipos de cancro. Con frecuencia, as células doadas poden atopar e eliminar ás células  cancerosas mellor do que o poderían facer as células do sistema  inmunitario da persoa que tivo cancro. A isto coñéceselle como efecto “enxerto-contra-cancro” ou “enxerto-contra-leucemia”. Isto significa que certas clases de transplantes en realidade axudan a combater ás células  cancerosas, en lugar de só fornecer células sanguíneas normais.

Nun transplante típico de células nai para o cancro adminístranse doses moi elevadas de quimioterapia, a miúdo xunto con radioterapia para tratar de eliminar todas as células  cancerosas. Este tratamento tamén elimina as células nai na medula ósea. Brevemente, tras o tratamento fornécense células nai para que substitúan aquelas que foron eliminadas. Estas células nai normais adminístranse a través das veas, coma se tratásese dunha transfusión sanguínea. Eventualmente asíntanse na medula ósea e comezan a crecer e a producir células sanguíneas sas. A este proceso coñéceselle como enxerto.

Existen tres tipos básicos de transplantes que se denominan en función da fonte de onde proveñen as células nai.

• Autólogo ou  autotrasplante: as células proveñen de vostede mesmo.
• Alogénico ou  alotrasplante: as células proveñen dun doante compatible con ou sen parentesco co paciente.
• Singénico ou  isotrasplante: as células proveñen do seu irmán(a) xemelgo(a) ou  trillizo(a) idéntico(a).

Algúns dos problemas que poden xurdir niveis o  transplante son: dor de boca e garganta,  náuseas e vómitos, infección problemas  pulmonares, a posibilidade de que se rexenere outro cancro, recaída...